Harrachov - Janova skála (6 km)


Rejdice - Bílá skála (10 km)


Harrachov - Tvarožník (16 km)


Bozkovské dolomitové jeskyně /Bozkowskie Jaskinie Dolomitowe/ (18 km)

Bozkowskie Jaskinie Dolomitowe znajdują się na północnym stoku gminy Bozkov w górzystej podkarkonoskiej krainie. Wejście do jaskini odkryli robotnicy podczas wydobywania dolomitu w latach 40-tych ubiegłego wieku, jednak dopiero w 1957 roku został odkryty system podziemnych szczelinowych chodników, po części zatopionych wodą.

Bozkowskie Jaskinie Dolomitowe tworzy labirynt podziemnych korytarzy i komór, znajdujących się niezbyt głęboko pod powierzchnią ziemi. Ich charakterystyczną, w udostępnionych częściach jaskini odosobnioną ozdobą, są krzemienne gzymsy i listwy występujące ze ścian i sufitów. Niektóre komory są wypełnione są również naciekami krystalicznymi, które tworzą tu obok klasycznych figur także ciekawe ekscentryczne stalagmity czy stalaktyty. Atrakcyjnym urozmaiceniem dla zwiedzających są jeziorka podziemne z krystalicznie czystą niebiesko-zieloną wodą.

Bozkowskie Jaskinie Dolomitowe są jedynymi otwartymi publicznie jaskiniami w Północnych Czechach. Odnośnie okolicy jaskini i przestrzeni podziemnych, obowiązują ustawowe warunki o ochronie przyrody i regionu.


Labská - Černá skála (19 km)


Horní Mísečky - Harrachova skála (20 km)


Horní Mísečky - Šmídova vyhlídka (22 km)


Tanvald - Skalní vyhlídka Terezínka (21 km)


Jeskyně na Kozákově (32 km)


Votrubcův lom - Kozákov (32 km)


Drábovna na Kozákově (32 km)


Měsíční údolí - Kozákov (35 km)


Skały w Czeskim Raju /oryginalna nazwa: Český ráj/

Klokočské a Betlémské skály /Skały Klokočskie i Betlejemskie/ (40 km)

Rezerwat przyrody (228 ha, założony w 1985 roku), 4 km na północ od Turnova. Chodzi o górnokredowy piaskowiec z okresu mezozoiku, który został podniesiony do klokočskiej kuesty – platformy, zakończonej stromym skalistym frontem nad gminą Klokočí. Długość ściany skalnej wynosi około 1.600 m, miejscami jest rozczłonowana do izolowanych wieży skalnych i szczelin (Klokočské průchody). Ze ściany skalnej są wspaniałe widoki na północ i południowo-wschodni region Czeskiego raju /Český ráj/. W samej ścianie skalnej powstała duża liczba komór jaskiniowych (50). Najbardziej znaną jaskinią pseudokrasową jest Postojná (Ameryka) o wymiarach 16 x 18 m. W południowo-wschodniej części skał znajdują się ruiny grodu Rotštejn.

Hrubaskalsko (44 km)

Rezerwat przyrody (1998) na przestrzeni 220 ha. Platforma ze skalistym miasteczkiem o identycznym imieniu (alpiniści nazywają ją Skalák). Tak samo jak inne miasta skalne w okolicy, rozwijają się one już przez 18, a nawet 20 milionów lat. Stosunkowo mała odporność piaskowca, a zarazem stałe oddziaływanie szeregu wpływów w skałach znaleźć można mnóstwo kształtów i form (plastry woszczyzny, okna, bramy). Hruboskalskie skalne miasteczko tworzy około 400 wieży piaskowcowych osiągających wysokość do 60 m (380 m n.p.m.). Jest ono podzielone do trzech zasadniczych rejonów: Dračí Skály i Zámecká Rokle, Kapelník, Maják i Údolíčka. Pod Marianską wieżą widokową /oryginalna nazwa: Mariánská vyhlídka/ znajduje się symboliczny cmentarz alpinistów, którzy zginęli (ekspedycja Peru i inne). Obok wielu ciekawostek natury (arboretum Bukovina, Myší díra) znaleźć tu można cenne zabytki archeologii (Čertova ruka) i kultury (gród Wallenstein /Valdštejn/, zamek Hrubá Skála, Kopicův statek /folwark Kopicy/, gród skalny Kavčiny). Drogą po szczytach prowadzi Złota ścieżka Czeskiego raju /oryginalna nazwa: Zlatá stezka Českého ráje/ z wieloma miejscami widokowymi (Maryjna wieża widokowa /oryginalna nazwa: Mariánská vyhlídka/, wieża widokowa Na Kapelu, wieża widokowa U Lvíčka, wieża widokowa Hlavatice.

Arboretum Bukovina – Arboretum założył właściciel hruboskalskich włości L. Aehrentál z leśniczym Leopoldem Angerem w latach 1860-1862. Rozciąga się na przestrzeni 2,73 ha, a jego podstawę tworzy 35 gatunków drzew, przede wszystkim z Ameryki Północnej.

Čertova ruka – chodzi o zabytek natury, kompleks skał z bloków piaskowca i wieżą w skalistym mieście. Ja jego terenie znajdują się odkrycia archeologiczne z okresu neolitu, potwierdzające osiedlenie aż do okresu Starożytnego Rzymu i resztki średniowiecznego grodu.

Prachovské skály /Skały Prachowskie/ (55 km)

Rezerwat przyrody (261,37 ha, założony w 1933 roku), leży na skraju kotliny jiczyńskiej /jičínská kotlina/. Skalne miasto powstało przez długotrwałe oddziaływanie faktorów atmosferycznych na pierwotnie jednolite bloki piaskowcowe z początkowego okresu kredy z bardzo znaczącymi bazaltowymi sękami: Svrčince (415 m), Velké Hůry (458 m) oraz Přívýšiny (464 m). To raj dla alpinistów i turystów. Można liczyć na gęstą sieć oznakowanych dróg turystycznych prowadzących przez jary otoczone przez ściany piaskowców (Čertova kuchyně, Císařská chodba, Na vodách, Na stajích, Točenice) i ze wspaniałymi widokami (Pěveckiego sboru, Křížovský, Pechova, Českiego Raju, Míru, Lepařova, Hakenova, Hlaholka i inne). Oprócz ciekawostek natury, można tu zobaczyć także bogate prehistoryczne odkrycia, potwierdzające osiedlenie tego regionu już w X, aż VII wieku przed naszą erą.


Adršpach - Adršpašsko - Teplické skály /Skały Adršpach/ (76 km)

Okrężna trasa zwiedzania skalnego miasta

Pierwszy znany zespół skał, to Indianin /Indián/, w pobliżu hotelu Skalní město, skąd można dotrzeć aleją lipową do właściwej trasy okrężnej, która zaczyna przy kasie nr 1, znajdująca się obok hotelu Lesní zátiší, lub po nowemu również przy kasie nr 2 - obok ośrodka informacyjnego, naprzeciwko stacji kolejowej. Pierwszą, ważną skałą na trasie jest Strážce skal, z kolei dalszą jest Orlí hnízdo, a za nim jeden z najładniejszych zespołów Džbán, którego uszko ma kształt Delfina. W prawo od drogi znajduje się Krakonošova lenoška, a za nią z kolei stoi Babiččina lenoška. Za mostkiem przez potok, który jest właściwie rzeką Metują, stoi na swym czubku dziwaczna Cukrová homole, którą zwiedzające dzieci podparły kijami, by się nie przewróciła. Droga następnie skręca i na rozdrożu do Řeřichovej rokli /Wąwóz Rzeżuchowy/ wprawo w bezpośrednim sąsiedztwie znajdują się Varhany /Organy/ i Helmice /Hełm/. Trasa zwiedzania następnie ciągnie się dalej w lewo, wzdłuż tzw. Rytířskiej přilice /w tłumaczeniu - Przyłbicy Rycerskiej/, którą można zobaczyć tylko patrząc do tyłu. Bardziej luźną przestrzenią jest Předměstí, zaś na nim ciekawa Rukavica z Dvojčaty v peřince /Rękawica bliźniakami w pierzynce/.